Mowa jest bardzo ważną umiejętnością, wpływającą na wszechstronny rozwój dziecka, zarówno w sferze emocjonalnej jak i społecznej. Zaburzenia i wady wymowy, które pozostają zaniedbane często mają odbicie w piśmie, co powoduje problemy w nauce i utrudnia osiąganie sukcesów w szkole. Dlatego bardzo ważne jest, aby dzieci, które osiągają dojrzałość szkolną potrafiły swobodnie posługiwać się mową, poprawnie wymawiając wszystkie głoski.
W naszym przedszkolu regularnie prowadzone są indywidualne zajęcia logopedyczne.
Praca terapeutyczna obejmuje:
1.Diagnozę – przeprowadzaną na początku września, mającą na celu kwalifikowanie do terapii logopedycznej bądź wspomagania rozwoju mowy dziecka.
2.Indywidualną pracę z dzieckiem, obejmującą następujące ćwiczenia:
– oddechowo – fonacyjne, mające na celu przede wszystkim pogłębienie oddechu, rozruszanie przepony oraz wydłużenie fazy wydechowej a także wykształcenie u dzieci umiejętności właściwego posługiwania się głosem podczas mówienia.
– słuchowe, służące uwrażliwieniu dziecka na różnego rodzaju dźwięki, szczególnie na różnicowanie dźwięków mowy.
– usprawniające motorykę narządów artykulacyjnych, mające na celu wypracowanie zręcznych i celowych ruchów języka, warg, podniebienia. Dziecko powinno mieć wyczucie danego ruchu oraz położenia poszczególnych narządów mowy.
– wywołanie prawidłowej realizacji zaburzonych głosek a następnie utrwalanie ich w sylabach, wyrazach, zdaniach i mowie spontanicznej.
3.Współpracę z rodzicami w formie indywidualnych konsultacji.
Metody terapii wykorzystywane w pracy z dziećmi niepełnosprawnymi:
- Metody oglądowe oparte na obserwacji, które pozwolą dziecku zapoznać się z rzeczywistością, zjawiskami i wydarzeniami.
- Metody oparte na słowie (opowiadanie, opisy, prace z książką).
- Metoda uczenia przez naśladownictwo:
– naśladownictwo werbalne (kształcenie i nauka wymowy);
– naśladownictwo zachowań i postaw.
- Metoda zabawy: od manipulacyjnych, ruchowych, konstrukcyjnych, tematycznych.
- Metoda gier dydaktycznych; należą do nich:
– metoda stymulacyjna, np. sztuczne wytwarzanie fragmentu rzeczywistego tj. wyścigi przy użyciu klocków;
– metoda sytuacyjna; tzn. stwarzanie sytuacji i przewidywań następstw;
– metoda inscenizacji; odtwarzanie wydarzeń, które maiły miejsce, i stwarzanie problemów, które należy rozwiązać;
- Metoda instrumentalna, czyli pozytywne wzmacnianie poprawnych form zachowania się i osiągnięć po udanym wykonaniu zadania.
- Metoda komputerowego wspomagania – pełni dwie funkcje: jest narzędziem ułatwiającym proces komunikowania się oraz stymuluje procesy poznawcze dziecka.
- Naturalna nauka języka.
Opr. Ilona Cebula-Jędrak
Katarzyna Sienkiewicz
